Η αξία της ζωής

Υπάρχουν στιγμές που δεν θες να τελειώσουν ποτέ... Όμως αυτό θα μας οδηγήσει στην κατάθλιψη και στη συνεχή νοστάλγηση του παρελθόντος, θα μας αποσπάσει την προσοχή, δεν θα ζούμε το τώρα αλλά θα προσπαθούμε να <αναστήσουμε> το χθες, ο τελικός προορισμός μας, θα είναι ένας θλιβερός θάνατος. Για μένα ένας θλιβερός θάνατος είναι η αποτυχία της ζωής, γιατί ακόμα και την στιγμή που πεθαίνεις θα σκέφτεσαι όλα αυτά που δεν πρόλαβες να κάνεις γιατί ήσουν κολλημένος στο παρελθόν, ενώ αν έχει ολοκληρώσει , αν όχι όλες, αλλά λίγες από τις επιθυμίες σου θα <φύγεις> κατά την γνώμη μου ευχάριστα. Διότι έφτασες μέχρι το τέλος χωρίς να έχεις μετανιώσει για τίποτα. Για αυτό το λόγο οφείλεις να ξεκολλήσεις και να προσπαθήσεις για το καλύτερο, όσο κι αν είναι αυτό. Από το σχολείο θυμάμαι ένα μύθο που έλεγε ότι δύο αδέρφια ήταν ευτυχισμένα γιατί πέθαναν χαρούμενα...