Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2008

Το ταξίδι της αγάπης!

Γεια σας, ως γνωστός συγγραφέας και ποιητής που είμαι κάνω και ένα καινούριο ξεκίνημα στον χώρο τραγουδιού. Ένα βηματάκι τη φορά και κάτι καλό θα βγει! Ορίστε λοιπόν το πρώτο σοβαρό μου ποίημα και υποψήφιο για τραγούδι...

Το ταξίδι της αγάπης

Μια κουβέντα, μια πράξη και ένα μεγάλο γιατί
δεσμοί που ήταν κάποτε γεροί τώρα σπάνε σαν να' ναι από νερό
γιατί τα χτυπήματα που δέχονται έχουν μια δύναμη κρυφή
συχνά σε παρασέρνει η άγνοια και ας λείπει από εκεί καιρό.

Οι ενοχές σε κυνηγάνε, δεν μπορείς να κρυφτείς
γιατί η αγάπη ξεκινά το ταξίδι της το μακρινό
σε αφήνει πίσω, φεύγει για άλλα μέρει, σε αφήνει μοναχό
οι πράξεις τους σε τρομάζουν, το έκαναν αυτοί σε μένα, δεν μπορείς να κοιμηθείς.

Φυλάξου, γιατί θα δεις σε κάθε στροφή και μια έκπληξη
ποτέ δεν θα μπορέσετε να γίνετε ένα, μια οντότητα
και αν σε τρομάζουν όσα ακούς άλλη πόρτα δεν θα 'νοιξει
το πριν χάνετε στο χρόνο το παρόν είναι ωραίο μα μετά μια ωχρότητα

Η ταχύτητα της ζωής σε τρομάζει, σε ζαλίζει
η αιώνια αναμονή για κάτι καλύτερο είναι ακόρεστη
τα απλά, τα αργά και τα ωραία κάνουν το μυαλό σου να πήζει
η μάζα σε απορροφά,στην άσχημη μορφή την άρρωστη.

Θα ήταν πολύ ωραία να μάθω τι γνώμη σας για να μπορέσω και εγώ να διορθώσω τα λάθη μου, ευχαριστώ

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

Χριστούγεννα!!!

Να τα και τα Χριστούγεννα λοιπόν. Αυτή η πολύ ωραία πλέον εμπορευματοποιημένη γιορτή ήρθε και πέρασε! Καλά Χριστούγεννα σε όλους (εκτός από τους αλλόθρησκους) και χρόνια πολλά.
Η γιορτή αντιπροσωπεύει την ενότητα, την αγάπη και την οικογένεια. Για 'υτο λοιπόν θα σας παρακαλούσα να θερφήτε ωραία ακόμα και στον πιο άσπονδο εχθρό σας και να κάνετε τις όποιες υποχωρήσεις για να είστε και οι 2, 3, 4, 5, χαρούμενοι! Αυτά από μένα έστω και λίγο αργά! HOHOHOHOHOHO Merry Christmas!

Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

Η πορεία!!

09/12/08 Μια μεγάλη παν σαμιακή πορεία έλαβε χώρα στην πρωτεύουσα του νησιού, το Βαθύ.
Ξεκίνησε στην παραλιακή με την συμμετοχή του Γενικού Λυκείου Σάμου, του Επαγγελματικού Λυκείου Σάμου, του 1ου & 2ου Γυμνασίου, των συλλόγων καθηγητών, γονέων και δασκάλων των παραπάνω σχολείων.
Μετά την σύντομη πορεία στην παραλιακή συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Πυθαγόρα Σύντομα έφτασαν και το Λύκειο Μαραθοκάμπου και φοιτητές από το Καρλόβασι.
Τέλος όλοι μαζί πήγαν προς το αστυνομικό τμήμα φωνάζοντας συνθήματα κατά των διεφθαρμένων αστυνομικών και του των δολοφόνων του 15χρόνου Αλέξη (μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι, φασίστες κουφάλες έρχονται οι κρεμάλες κτλ).
Έξω από το αστυνομικό τμήμα υπήρχαν 4 αστυνομικοί οι οποίοι δεν αντέδρασαν καθόλου στα προκλητικά και εξυβριστικά συνθήματα των διαδηλωτών, ωστόσο χωρίς αντίδραση πέρασε και το πέταμα των αυγών, πορτοκαλιών και πλαστικών μπουκαλιών νερού στο κτίριο του αστυνομικού τμήματος, από κάποια ταραχοποιά στοιχεία.
Τέλος όταν η κατάσταση έτεινε προς επεισόδια οι καθηγητές που παρευρίσκονταν εκεί παρακάλεσαν τους ανήλικους - μαθητές να φύγουν για να μην τραυματιστούν και να διαλυθεί η πορεία ώστε να σταματήσουν οι εχθροπραξίες. Σε εκείνο το σημείο έληξε λίγο πολύ η πορεία, η οποία ήταν μια σπουδαία πορεία για τα δεδομένα του νησιού.

Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2008

Η Κοκκινο...3

Μέσα στο μικρό, αρκετά μεγάλο καλύβι, ήταν και ο άντρας της γριούλας, ο γέρος.
-Πως σε λένε μικρούλα μου;; την ρώτησε ο γέρος
-Λυδία... είμαι κόρη της Γιάννας, εγγονή της Έλας Μουνάκη, τους ξέρετε; απάντησε ρωτώντας η Λυδία.
-Εγγονή της στριπτιτζού είσαι...είπε περιφρονητικά η γριά. Και τι κάνεις μέσα στο δάσος τέτοια ώρα;; Στη γιαγιά σου πας;;
-Ναι είχα κάτι κουλουράκια της μάνας μου, αλλά μου τα κλέψανε κάτι καλικάντζαροι πορνοστάρ. Μήπως σας περισσεύουν λίγα κουλουράκια να μου δώσετε γιατί θα με σπάσουν στο ξύλο στο σπίτι. Σας παρακαλώ και από μένα ό,τι ζητήσετε... τους παρακάλεσε η Λυδία με δάκρυα στα μάτια.
-Κάτι θα σου βρούμε να κάνεις μικρό μου, είσαι όσο καλό τσουλάκι είναι και η γιαγιά σου ή έμοιασες στη μάνα σου την μυξοπαρθένα;
Ξάφνου, ο παππούς σηκώθηκε, την άρπαξε από τα μαλλιά και την έσυρε στο παραδοσιακό με τη μεγάλη καριόλα δωμάτιό του. Ακολούθησε και η γριά, που ήταν πολύ γριά, και αρχήσαν ένα τρίο μα τι ΤΡΊΟ Γλύφανε και βογκάγανε για 4 μέρες και 4 νύχτες. Αφού ξεθεοθίκανε ο παππούς και η γριά αποφάσησαν να προσλάβουν την Λυδία για αποκλιστικιά τους.
Η Λυδία πήγε για λίγη ώρα στο μαγαζί της γιαγιάς της και της ανακοίνωσε τα ωραία νέα, μετά πηγε σπίτι της και τα είπε όλα με το νι και με το σίγμα στη μάνα της η οποία κόντεψε να κάψει και το πάτομα με το σίδερο, που πετάει δεν πατάει. Ήταν όλοι τους λυπιμένοι που η Λυδία έφευγε αλλά και παράλληλα χαρούμενοι που βρήκε μια καλή δουλειά.
Έτσι έμεινε με τον παππού και την γριά, που ήταν πολύ γριά, για αρκετά χρόνια, κανείς δεν περίμενε να ζήσουν τόσο καιρό. Όταν πεθάνανε και αυτοί, η Κοκκινοτσουλίτσα γνώρησε ένα βασιλιά, της τσόντας, και αφιερόθηκε στην βιοπάλη των ηθοποιών. Και πηδ... ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!!!!!!

**ΤΕΛΟΣ**