Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

Πρέπει, πρέπει, πρέπει...

Πρέπει, πρέπει, πρέπει... Αυτή η λέξη με κυνηγάει παντού. Δεν μπορούν να με αφήσουν να είμαι ο Εαυτός μου; Γιατί δεν με δέχονται με τα λάθη που κάνω; Εγώ, νομίζω τουλάχιστον, ότι δέχομαι τους άλλους όπως είναι, μπορεί να τους κρίνω ή να τους διορθώνω, αλλά δεν τους πιέζω, δεν τους παίρνω από πίσω με ένα μεγάλο πρέπει. Υπάρχουν βέβαια και άτομα που δεν μπαίνω καν στον κόπο να τους κρίνω, απλά τους αφήνω γιατί δεν τους συμπαθώ από την πρώτη στιγμή. Με αυτούς γίνομαι ψυχρός και τους δείχνω ότι δεν με ενδιαφέρουν καθόλου...

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

vre joey sxetika me ta PREPEI sumfono apoluta mazi sou!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

mathe apo ta lathi ton allon giati an kanei ola ta lathi esu tha einai pleon arga

Ανώνυμος είπε...

ILEOSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ανώνυμος είπε...

Gamw ta prepei aftous pou mas ta epibaloun kai emas pou simbibazomaste me afta

Ανώνυμος είπε...

Exeis apolito dikio alla distixws zoume stin koinwnia tou simvivasmou. Kai twra eimaste mikroi. Meta na deis ti simvivasmous......